Primaire en secundaire entiteiten

Gegevensuitwisseling in natuurlijke taal is meestal onderwerpgericht. Dit betekent dat het onderwerp centraal staat en dat van dit onderwerp eigenschappen en situaties beschreven worden. Deze onderwerpen zijn de dingen en zaken waarover men gegevens uitwisselt, de beschrijvingen vormen de gegevens. Daarom noemden we objecten ook onderwerpen van gesprek.

De entiteiten die (taalkundig) onderwerp zijn van één of meer gegevens noemen we primaire entiteiten. Entiteiten die (binnen een bepaalde context) geen onderwerp zijn van gegevens worden secundaire entiteiten genoemd. Analoog daaraan zijn ook de begrippen primair respectievelijk secundair entiteittype bepaald.

Aandacht De primaire entiteittypen zijn beschreven in het objectmodel.

In ons voorbeeld ‘P12345 is een product van Alcatel’ kan worden geconstateerd dat P12345 een primaire entiteit is; printplaat (of artikel) is in dat geval een primair entiteittype. Als over leveranciers ook gegevens worden uitgewisseld (dat wil zeggen: meer gegevens dan alleen de naam van de leverancier), is leverancier ook een primair entiteittype. Zo niet, dan is dit een secundair entiteittype en is Alcatel een secundaire entiteit.